NC วันเกิด การจู่โจมของแบคฮยอน
“ชานยอล! ตื่นได้แล้ว” มือเล็กหมุนลูกบิดของประตูไม้โอ๊คเข้าไปในห้องอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
“ชานยอล ไหนว่าวันนี้จะพาไปเที่ยวไง” ริมฝีปากสวยเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงให้ตื่น
แต่ไม่มีทีท่าเป็นอย่างนั้น ชายหนุ่มตัวโตยังคงนอนนิ่งบนเตียงไม่ขยับตัว “ชานยอล ตื่นได้แล้วน่า” เรียกอีกสักรอบ
เผื่อร่างที่นอนอยู่จะมีทีท่าตื่นขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังไม่ประสบผลสำเร็จ
พรึ่บ!!
“นี่!! ตื่นได้แล้ว!!” ว่าแล้วก็กระชากผ้านวมผืนนุ่มที่ปิดบังร่างกายที่นอนนิ่งบนเตียงออก
ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างอย่างตกใจ
ปลายสายตาจับจ้องไปที่กางเกงขายาวสีครีมที่ชายหนุ่มนั่นใส่อยู่
แต่สิ่งที่สะดุดตาก็คือ สิ่งมีชีวิตตัวน้อย ๆ(?)
ที่อยู่ภายใต้กางเกงนั่นกำลังตื่นตัวและชูชันขึ้นมาอยู่น่ะสิ “ไอ้บ้า มีอารมณ์อะไรแต่เช้าเนี่ย” ใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ
ส่ายหน้าไปมาสลัดความคิดบ้า ๆ ออกไป
แต่ความคิดของเขาส่งลงไปยังช่วงล่างอย่างเร็วจี๋ ยิ่งเสียกว่ารถไฟฟ้าซะอีก
เวลาผ่านไปสักพัก
แบคฮยอนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะสลัดความคิดออกไปได้
เจ้าสิ่งมีชีวิตของเขาก็กำลังแข็งขึงเช่นเดียวกันกับของชานยอล
มือบางล้วงเข้าไปในกางเกงขายาวสีโอรสของตัวเอง สัมผัสบีบคลึงส่วนอ่อนไหวของตัวเอง
พร้อมกับส่งเสียงครางเล็ดรอดออกมาเบาๆ ด้วยความปรารถนา
ที่ผ่านมาแบคฮยอนไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่กับชานยอลเลย ต่าง ๆ
คนต่างไปงานทั้งนั้น อย่างชานยอลน่ะบินไปบินกลับเป็นว่าเล่น
ไม่ว่าจะไปงานของแบรนด์เสื้อผ้าต่าง ๆ หรือบินไปเที่ยวญี่ปุ่นก็ตาม
เจอกันแค่แปปเดียวก็ต้องแยกจากกันทุกที อะไรที่เคยทำด้วยกัน ก็เริ่มน้อยลง
แม้ว่าจะได้คอลคุยกันบ้างแต่ก็เทียบไม่ได้กับการได้เจอตัวจริง
เมื่อคืนก็พึ่งจะสัญญากันว่าจะพาไปเที่ยว
แต่ตัวเองดันนอนหลับสนิทปลุกยังไงก็ไม่ตื่นขนาดนี้ สิ่งที่ตื่นก็มีอย่างเดียวคือส่วนกลางลำตัวนั่น
แบคฮยอนเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะทำอย่างไรต่อไป
จะทำตามอารมณ์ปรารถนาของตัวเองต่อไป หรือปลุกให้ชานยอลตื่นไปอาบน้ำสักที
ส่วนทางด้านชานยอลเอง
ก็ดูจะยั่วเหลือเกิน นอนพลิกไปมาอยู่หลายรอบ จนสุดท้ายก็นอนเป็นท่าอ้าขาแยกออกกว้าง
นั่นก็เข้าจังหวะพอดี แบคฮยอนที่พยายามควบคุมตัวเองก็ถึงกับทนไม่ไหว
เดินไปที่ปลายเตียง ก่อนจะคลานไปอยู่ตรงกลางระหว่างขาของชานยอลพอดี
“อา.. ชานยอล..
ฉันทนไม่ไหวแล้ว..นะ” มือบางสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวที่ดูคับไม้คับมือตามขนาดของมัน
ถูเสียดสีเนื้อผ้ากับส่วนอ่อนไหวนั่นสัมผัสมันอย่างวาบหวาม
และเมื่อทนไม่ไหวไปมากกว่านี้
ริมฝีปากสวยก้มลงไปแลบลิ้นเลียส่วนปลายที่บริเวณส่วนปลายของส่วนอ่อนไหวนั่นจนกางเกงสีครีมเปียกชื้นไปหมด
ทำอย่างนั้นอยู่นานเสียจนลืมสังเกตว่าคนที่นอนหลับอยู่เมื่อครู่กำลังจ้องมองการกระทำของเขาอยู่
“ปลุกกันแบบนี้เลยหรอ..
แบคฮยอน”
“ข..ขอโทษ ค..คือ
คือฉัน” แบคฮยอนสะดุ้งโหยง
ขยับตัวขึ้นนั่งคุกเข่ามองหน้าชานยอลด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
“ถ้าอยากทำก็บอกกันสิครับ
จู่โจมแบบนี้ก็มีความสุขอยู่คนเดียว”
“เปล่านะ! ล..แล้วตื่นตอนไหนน่ะ ขอโทษนะ” ใบหน้าสวยก้มหน้างุด ๆ หนีด้วยความเขิน
กล่าวขอโทษออกมาอย่างละอายกับความผิด
“ก็ยังไม่ได้ว่าเลย
ถ้ามีความสุขก็ทำต่อสิ ฉันเองก็มีความสุขเหมือนกัน” ใบหน้าหล่อคมโน้มเข้าไปใกล้
ชานยอลกระซิบข้างใบหูเล็ก จนแบคฮยอนอายจนหูแดงไปตามกัน “เขินจนหูแดงไปหมดแล้วนะ..แบคฮยอน”
ลิ้นเปียกชื้นเลียสัมผัสกับใบหูเล็ก
และกระซิบด้วยน้ำเสียงหื่นกระหาย “ฉันอยากทำต่อจัง
คงไม่ว่ากันนะ”
ว่าแล้วก็กดสันจมูกโด่งเข้าที่ซอกคอขาวอย่างนุ่มนวล
“อ๊ะ! นาย! ไปกินข้าวเถอะ
ฉันทำไว้ให้แล้วน่ะ” รีบปฏิเสธออกมาอย่างเร็ว
ก่อนจะพยายามขยับตัวคลานไปที่ปลายเตียง แต่คนอย่างชานยอล
ถ้าเกิดโดนจู่โจมแบบนี้ยามเช้า คงจะปล่อยให้หนีไปฟรี ๆ ไม่ได้ แถมวันนี้เป็นวันเกิดของแบคฮยอนซะด้วย
ก็ขอจัดของขวัญสุดพิเศษให้เจ้าของวันเกิดแต่เช้าสักรอบน่าจะดี จึงจัดการรวบเอวบางไว้
แล้วดึงร่างนั้นมานั่งลงบนตักของตน
“จะไปกินลงได้ยังไงล่ะครับ
โดนจู่โจมยามเช้าแบบนี้” พูดพลางยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์
“อีกอย่าง..เริ่มไม่อยากกินข้าวแล้ว อยากกินแบคฮยอนมากกว่า”
พูดจบก็ชิงหอมแก้มนิ่มไปทีหนึ่ง
“ชานยอล! ข้าวน่ะมีประโยชน์นะรู้ไหม ฮึ!” นิ้วเรียวชี้ไปที่ใบหน้าหล่อของชานยอลทันที แต่ชานยอลกลับเลียปลายนิ้วนั้นสลับกับออกแรงดูดเบาๆ
จนแบคฮยอนต้องรีบชักมือกลับ
“มันก็จริง แต่ว่า.. แบคฮยอนน่าอร่อยกว่าเยอะเลย” คำพูดนั้นทำให้แบคฮยอนเขินจนจะระเบิด
“ถือซะว่าเป็นของขวัญวันเกิดนะครับ..ที่รัก” กล่าวจบริมฝีปากหนาก็ประกบริมฝีปากสวยอย่างทันควัน ประคองร่างบางให้ลงไปนอนใต้ร่างของตน
“อื้ออ..” เสียงเล็กครางออกมา ใบหน้าสวยพยายามบิดเบือนหนีเพราะต้องการอากาศหายใจ
ชานยอลก็ใจดียอมปล่อยให้คนข้างล่างรับออกซิเจนพอสมควร
แล้วประกบริมฝีปากไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักพอ
มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาว สัมผัสอุ่นที่บริเวณยอดอกที่กำลังตั้งอย่างชูชัน
“อ่า..ชานยอล..มัน..”
“มันอะไรครับ” มืออีกข้างเกี่ยวร่นของกางเกงสีโอรสลงไปยังข้อเท้าของแบคฮยอน
แก่นกายเล็กชูชันขึ้นทันทีเมื่อไม่มีอะไรปกปิด
พร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวก็ถูกถอดออกไปด้วย
“มันต้องเป็นฉันอยู่ข้างบนสิ!!”
“ทำไมล่ะ นอนเฉยๆไม่ดีกว่าหรอ” ริมฝีปากหนาพูดไประหว่างกำลังดูดเลียยอดอกสีชมพูเพื่อปลุกเร้าอารมณ์คนข้างล่าง
สัมผัสมันรุนแรงยิ่งขึ้น แล้วสร้างรอยรักสีกุหลาบไว้ต่าง ๆ นานาบนแผ่นอกขาวเนียน
“เพราะวันนี้วันเกิดฉันไง” แบคฮยอนดันร่างของคนข้างบนออกไป ก่อนจะพลิกตัวขึ้นสลับแทนที่
มือบางถกเสื้อและถอดกางเกงของชานยอลออกไปจนหมดเช่นกัน ใบหน้าสวยแดงขึ้นอีกรอบ
กับเรือนร่างสมส่วนกำยำมีกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยบริเวณหน้าท้อง
ไหนจะส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวที่มีขนาดใหญ่โตเป็นพิเศษอีก
“มองอะไรขนาดนั้นแบคฮยอน” ชานยอลยิ้มเมื่อเห็นคนรักของเขากำลังมืองร่างกายเขาอย่างชื่นชม
“ไม่ได้เห็นนายตอนเปลือยตั้งนาน”
มือเล็กลูบไล้แผงอกคนตัวโตกว่าจนชานยอลเริ่มจะปวดหนึบบริเวณแกนกลางร่างกายขึ้น “หุ่นดีมากเลย”
“บอกให้มานอนด้วยกันก็ไม่ยอมมา
จะถอดโชว์ทุกวันเลย ดื้อแต่จะอยู่หออยู่ได้”
“ก็เดี๋ยวจะไม่ได้นอนไงเล่า!” แบคฮยอนฟาดแผ่นอกแกร่งไปเต็มแรงด้วยความเขิน
“ใครจะไปบ้าทำทั้งวันทั้งคืนขนาดนั้นล่ะแบคฮยอน
นี่คนนะไม่ใช่หุ่นยนต์”
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเล็กน้อย
“ก..ก็นายเคยทำ
จำไม่ได้รึไง!”
“สงสัยต้องทบทวนความจำหน่อยแล้ว
ไหนๆวันนี้ก็ว่างทั้งวัน” ชานยอลเลียริมฝีปากอย่างเจ้าเล่ห์
มือใหญ่ลูบต้นขาขาวเนียนของแบคฮยอนวนไปวนไปราวกับว่ากำลังปลุกอารมณ์คนตัวเล็กให้เคลิบเคลิ้ม
“เดี๋ยวสิ! แล้วเรื่องไปเที่ยว”
แบคฮยอนจับมือของชานยอลไว้ได้ทัน
เพราะมือนั้นลูบขึ้นมาจนเกือบจะถึงส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวของเขาอยู่แล้ว
“ไว้พรุ่งนี้ละกันนะ”
“ก็เป็นซะอย่างนี้อะ”
ชานยอลมองคนตัวเล็กที่นั่งทับบนตัวเขา
“เพราะคิดถึงนะครับ”
แบคฮยอนยังคงหันหน้ามองทางอื่นอย่างด้วยอาการงอนอยู่
ก็สัญญากันไว้ซะดิบดีว่าจะพาไปเที่ยว ทั้งที่วันนี้เป็นวันเกิดของเขาแท้ๆ
ทั้งที่วันนี้ก็ว่างด้วยกันทั้งคู่ สุดท้ายก็คงไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันหรอกมั้ง
“เพราะรักแบคฮยอนนะครับ”
“รู้แล้วน่า..
จะทำได้ยัง หิวข้าว”
“อ้าว
คิดว่ากินข้าวแล้วนะเนี่ย” ชานยอลจับเอวของแบคฮยอนไว้
หมายจะขยับให้ลุกออกจากตัวของเขา แล้วพาลงไปกินข้าวแทน แต่แบคฮยอนกลับปัดมือออก
และขยับกายช่วงล่างเสียดสีไปกับแกนกายที่พึ่งสงบของชานยอล
จนกลับมาแข็งชูชันขึ้นอีกครั้ง “อะไรครับ ไม่อยากกินข้าวรึไง”
“อยาก” ดวงตาเรียวมองชานยอลด้วยสายตาเชิญชวน “แต่ว่าอยากกินชานยอลก่อน..
ได้ไหม?”
“ขี้ยั่ว” ชานยอลยิ้ม
“ยั่วแค่กับคนรักแหละ”
“ถ้าอย่างนั้น..
ก็ช่วยทำให้ฉันมีความสุขด้วยนะ”
“ได้สิ เพื่อนายน่ะ ฉันทำได้ยิ่งกว่าแค่มีความสุขอีก ที่รัก” ว่าแล้วก็โน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากอย่างเย้ายวน
ริมฝีปากทั้งสองตอบรับรสจูบได้อย่างดีและไม่รู้จักพอ
เรียวลิ้นเล็กไล่เลียไปตามกล้ามเนื้อลอนหน้าท้องลงไปยังส่วนที่ต่ำกว่านั้น ไล่เลียตามขนาดและความยาวของสิ่งตรงหน้า
จนในที่สุดริมฝีปากสวยเริ่มอ้ากว้างขึ้นเพื่อครอบครองแก่นกายใหญ่ไว้ในโพรงปากแม้ว่าจะได้เข้าไปได้นิดเดียวเท่านั้น
“อา..ของนาย..ใหญ่จัง” ริมฝีปากสวยพยายามดูดกลืนแก่นกายใหญ่นั่นเข้าไปให้ได้มากที่สุด
“อื้มม..” ชานยอลครางออกมาอย่างพอใจ มือหนาขยุ้มเรือนผมสีสวยด้วยความเสียวซ่าน
เมื่อแบคฮยอนขยับรูดริมฝีปากขึ้นลงไปตามความยาวของมัน “เร็วกว่านี้อีกสิ”
แบคฮยอนทำตามที่อีกคนต้องการทุกอย่าง
ริมฝีปากสวยขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนชานยอลต้องบังคับให้หยุด เพราะยังไม่อยากปล่อยความปรารถนาของเขาออกมาแม้แต่หยดหยาดเดียว
แบคฮยอนก็ว่าง่าย
ขยับเปลี่ยนท่ามานั่งให้ก้นงอนงามเสียดสีส่วนแข็งขึงนั่นจนขยายขนาดเพิ่มอีก
นิ้วเรียวจึงเริ่มชำแรกสอดเข้าไปในช่องทางของตนเพื่อช่วยให้พร้อมที่จะรับสิ่งต่อไป
ชานยอลนอนมองการกระทำของคนตรงหน้า แล้วก็ช่วยสอดนิ้วของตนเข้าไปเพิ่มอีก จนเกิดความคับแน่นมากขึ้น
“อ๊า! มันเจ็บนะชานยอล เอานิ้วนายออกไปเลย” ปากว่าอย่าง แต่การกระทำว่าอีกอย่าง กลีบเนื้อสีสวยของแบคฮยอนกำลังเริ่มปรับสภาพและทำหน้าที่ตอดรัดนิ้วของทั้งคู่ได้อย่างดี
“พูดใหม่ซิ”
“อะ..เอานิ้วออกเถอะ..ละ..แล้วเอาของนายใส่มาแทน” แบคฮยอนเขินอายกับคำพูดของตนจนต้องเอาใบหน้าซุกหมอนหนี
ชานยอลเอานิ้วออกมาจากช่องทาง
มือหนาจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้าไปในกลีบเนื้อสีสวยแทน จนแบคฮยอนครางลั่นออกมา เรียวฟันขาวขบกัดริมฝีปากระบายความเจ็บปวด
“อื้ม.. แน่นจัง..” มือหนาจับสะโพกเรียวสวยไว้แน่น
แล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด รอจนแบคฮยอนปรับตัวได้สักพัก ระหว่างนั้นจึงลูบไล้ไปตามผิวขาวเนียนเพื่อฆ่าเวลา
“เพราะนายเลย ชานยอล”
“ฉันทำไม?”
“เพราะนายไม่ค่อยว่าง..” ดวงตาเรียวฉายแววเศร้าเล็กน้อย
ไม่ใช่ว่าแบคฮยอนห่วงเรื่องแบบนี้หรอก แต่แบคฮยอนห่วงความรู้สึกของตัวเองมากกว่า
ที่ผ่านมาเขาคิดถึงชานยอลแทบแย่ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ว่าง เขาเองก็ไม่ว่าง
“ขอโทษนะแบคฮยอน.. แต่ฉันก็คิดถึงนายไม่น้อยกว่าใครเลย” ชานยอลออกแรงรั้งให้ร่างเล็กโน้มตัวลงมาหาเขา เพื่อที่จะได้โอบกอดและจูบปลอบคนตัวเล็กให้หายเศร้าได้
“แต่นานๆครั้งก็ดีนะ แน่นดี”
แสดงความหวานต่อกันได้ไม่นานก็เปลี่ยนโหมดกลับมาทะลึ่งเหมือนเดิม
“ไอ้บ้า ทะลึ่งอีกแล้วนะ อ๊า..” ระหว่างที่แบคฮยอนกำลังบ่นเขาอยู่
ชานยอลจึงแกล้งขยับแก่นกายช้า ๆ สัมผัสเสียดสีทำเอาอารมณ์คุกรุ่นเพิ่มขึ้น
จนกระแทกแก่นกายเข้าไปแรงกว่าเดิมตามความต้องการ แบคฮยอนครางเสียงหวานด้วยความเสียวซ่านข้างใบหูของชานยอล
ซึ่งก็เป็นการปลุกอารมณ์ดิบของชานยอลเข้าไปใหญ่
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั้งห้องที่เงียบ สลับกับเสียงครางของทั้งสองฝ่ายอย่างไม่มีใครยอมกัน
ตอนนี้แบคฮยอนยันมือไว้กับแผงอกของชานยอลยันให้ตัวเองลุกขึ้นเป็นฝ่ายคุมเกมส์รักครั้งนี้แทน
สะโพกมนขยับตัวสู้กับแรงโน้มถ่วงด้วยแรงที่ทำให้ชานยอลครางออกมาอย่างพอใจ
“อา..แบคฮยอน”
“ช..ชอบไหม ชอบไหมชานยอล”
“ซี้ด.. ชอบครับ ชอบมาก”
แบคฮยอนเองก็ชอบมากเช่นกัน
แต่ลำพังคนตัวเล็กอย่างเขาก็มีพละกำลังไม่มากและใกล้จะหมดลง และเหมือนชานยอลจะรู้
จึงเป็นฝ่ายกระแทกกายสวนขึ้นมาแทน จนแบคฮยอนหลุดร้องลั่นพร้อมกับครางอย่างกระเส่าด้วยความเสียวกระสันที่แล่นผ่านร่างกาย
“อ๊ะ.. แรงกว่านี้ อ๊า..” ชานยอลชอบเวลาที่แบคฮยอนเป็นฝ่ายคุมเกมส์
เพราะคนตัวเล็กมักจะหลุดออกคำสั่งคนอยุ่ใต้ร่างโดยไม่รู้ตัว และก็เป็นแบบนี้มาตลอด
ชานยอลเองก็กระแทกกายสวนกลับอย่างไม่หยุดหย่อน จนเมื่อถึงฝั่งฝันหยดหยาดแห่งความปรารถนาก็ปลดปล่อยออกมาภายในช่องทางสีสวย
และมากพอที่จะไหลย้อนออกทางเดิมจนเลอะผ้าปูที่นอนบนเตียง ส่วนแบคฮยอนหลังเสร็จกิจกรรม
ปลดปล่อยออกมาจนเลอะลอนกล้ามเนื้อหน้าท้องชานยอลแล้ว จึงนอนซบลงบนตัวชานยอลด้วยความอ่อนแรง
“ชานยอล..เอาของนายออกไป..ด..ได้แล้ว”
“อีกรอบไม่ได้หรอ ยังไม่หายคิดถึงเลย”
“พอแล้ว เหนื่อยจะแย่”
“ครับๆ สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก” พูดจบก็จูบเบาๆที่หน้าผากของแบคฮยอน
ก่อนจะเลื่อนไปจูบที่ริมฝีปากบวมเจ่ออีกหลายต่อหลายครั้งกว่าจะยอมถอนจูบโดยง่าย
“ขอบคุณนะชานยอล รักที่สุดเลย”
“รักเหมือนกัน”
“อื้อ”
“ลุกไปอาบน้ำกันเถอะ จะได้ไปกินข้าวแล้วก็ไปเที่ยวต่อ” ชานยอลถอนแกนกายออกจากช่องทางที่เปรอะเปื้อน คว้าตัวแบคฮยอนอุ้มท่าเจ้าสาวเดินเปลือยเข้าไปในห้องน้ำ
พร้อมกับกล่าวประโยคหนึ่งที่ดังพอสมควร “วันหลังมาปลุกแบบนี้อีกนะ!
มีแรงขึ้นเยอะเลย” ก่อนจะโดนปลายสายตาเรียวค้อนกลับทันควัน
“ปาร์คชานยอล ไอ้คนทะลึ่ง!”
Special Baekhyun Day
เป็นยังไงกันบ้างคะ ชอบกันไหมเอ่ย
เป็นยังไงกันบ้างคะ ชอบกันไหมเอ่ย
แต่งสนองนี้ดตัวเองล้วนๆเลยค่ะ 5555
วันนี้ก็วันเกิดน้องแบคแล้ว ขอให้น้องสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ขอบคุณที่ทุ่มเทเพื่อแฟนคลับขนาดนี้
น้องเก่งหลายด้านมากจริงๆ รักน้องมากเลย <3
#HappyBaekhyunDay
#백현아생일축하해
x
